De onderzoeken zijn uitgevoerd bij het Lectoraat Musculoskeletale Revalidatie van de HAN en de afdeling IQ-Healthcare van het Radboudumc .
De vraag naar de risicofactoren voor hardloopblessures en de verdeling daarvan tussen de seksen is eerst aan de hand van de literatuur onderzocht. Maarten van der Worp heeft daarnaast bij 417 vrouwen die deelnamen aan de Nijmeegse Marikenloop (5 of 10 km) in 2013 gemeten welke kenmerken tot blessures leiden, door ze 3 maanden lang te volgen. Uit deze meting is gebleken dat een eerdere blessure en te veel trainen de kans op een blessure vergroten.
Het is op basis van het onderzoek daarom raadzaam om hier -met gericht advies en door het aanbieden van oefeningen in combinatie met individuele hardloopbegeleiding- preventief op in te spelen.
Hardloopschoenen en belasting van je lichaam
Van der Worp licht dit toe. ‘Vaak wordt gedacht dat goede hardloopschoenen het belangrijkste zijn om blessures te voorkomen, maar uit mijn onderzoek blijkt dat andere factoren daarbij eerder een rol spelen.’
‘Het is beter om goed op te letten met de belasting van je lichaam. Laat je goed begeleiden door een sportcoach of een fysiotherapeut. Bedenk dat je conditie met sprongen vooruit kan gaan als je begint met hardlopen. Dan denk je, dit kan ik met gemak aan. Maar je vergeet dan dat je lichaam hierop niet direct is ingesteld, waaronder je benen en je voeten. Dat proces duurt gewoon wat langer.’
Behandeling rond de hardlopers-knie
Van der Worp onderzocht in zijn proefschrift ‘Injury-Free Running – a Utopia? Risk factors of running-related injuries in men and women’ ook de evidentie van de behandeling rond de hardlopers-knie (Iliotibiale Band Syndroom; ITBS). Zijn conclusie is dat er weliswaar veel over ITBS geschreven is maar dat de bewijskracht voor voornamelijk de diagnostiek en behandeling laag is.
Over Maarten van der Worp
Dr. Maarten van der Worp is werkzaam in een multidisciplinaire fysiotherapiepraktijk in Utrecht en behandelt, als sportfysiotherapeut, veel hardlopers met hun blessures. Hij verdedigde zijn proefschrift op 19 januari 2016 bij de Faculteit der Medische Wetenschappen van de RU en mag zich inmiddels doctor in de Medische Wetenschappen noemen.